ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
του κ. Μελά Κων. Γιαννιώτη, Ιδρυτού και Προέδρου του Ομίλου Επιχειρήσεων «ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ» και Προέδρου της «Ένωσης Ασφαλιστών Βορείου Ελλάδος».

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ & ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Ερώτηση 1η: Πώς κλείνει η ασφαλιστική αγορά το 2002 και πώς βλέπετε το 2003;

Απάντηση:
Έτος «τιμωρό» θα χαρακτήριζα το 2002, που είναι το έτος του τέλους της πρώτης δεκαετίας απολογισμού των έργων και πράξεων από το ορόσημο των χαμένων-μεγάλων ευκαιριών ορθολογικής ανάπτυξης της ασφαλιστικής αγοράς, που, ως μάνα εξ ουρανού, μας έδωσαν οι Κοινοτικές Οδηγίες του έτους 1992 και τις οποίες οι τότε ρυθμιστές της αγοράς βίασαν κατά οργιώδη τρόπο και τώρα αντιμετωπίζουν τις συνέπειες! Τότε -προ δεκαετίας- μετέτρεψαν το, από δεκάδες ετών, αναμενόμενο κοινοτικό ευτύχημα σε εθνοασφαλιστικό μας δυστύχημα.

Ήμουν, τότε, ο μόνος Επιχειρηματίας-Ασφαλιστής που διαφώνησα κάθετα και αρνήθηκα συμμετοχή στις ανίερες μεθοδεύσεις οριστικής και αμετάκλητης υποδούλωσης της ελευθερίας, του από τη φύση και περιεχόμενο της δραστηριότητας Θεσμού της Ιδιωτικής Ασφάλισης, στις αχόρταγες θελήσεις και ιδιοτελή συμφέροντα των λίγων και εκάστοτε ισχυρών, αλλά και ξένων προς την Επιστήμη των Ασφαλίσεων, Τραπεζών και ποικίλλων διαπλοκών.

Έτσι και αφού, κατά το έτος 1992, αντί απελευθέρωσης της αγοράς και ελεύθερης σταδιακής ανάπτυξης της ανεξάρτητης ιδιωτικής πρωτοβουλίας, οι φοβούμενοι και τρέμοντες τον ελεύθερο και πολυκεντρικό ανταγωνισμό, εκποίησαν και υποδούλωσαν τον, από αιώνες, ανεξάρτητο Θεσμό της Ιδιωτικής Ασφάλισης στις άπληστες απαιτήσεις του εσωτερικού και διεθνούς Τραπεζικού Μαμωνά, μετά του οποίου από «ανένδοτοι» διώκτες και ως άριστοι χαμαιλέοντες -και μάλιστα οι εμπνευστές και πρωταγωνιστές αυτού- συμπορεύθηκαν ως εξαρτημένοι, μετατραπέντες από δυναμικοί πολιορκητές και διεκδικητές της ελεύθερης αγοράς σε αδύνατους και ασφυκτικότατα αυτόχειρες εγκλωβισμένους, φορτώνοντες μάλιστα και στους -τότε- αδύναμους ώμους τους, τόνους και όγκους βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων, που, με μαθηματική ακρίβεια και κατά τις αναλογιστικές τους μελέτες, γνώριζαν ότι θα τους καταπλάκωναν ταχύτατα και ασφαλέστατα! Οι τυμβωρύχοι και χρυσοθήρες ποτέ δεν μπορούν να συλλάβουν τον άμεσο κίνδυνο καταπλάκωσής τους από τα "τούνελ" που υποσκάπτουν.

Τα περί συγχωνεύσεων, εξαγορών και εκποιήσεων, διανθισμένα και ωραιοποιημένα εφευρήματα, που ακολούθησαν, ήταν προγραμματισμένα και δεδομένα, αφού ήδη είχε εκποιηθεί και απαλλοτριωθεί η δυναμική της ανεξάρτητης και ελεύθερης ανάπτυξης της κάθε ικανής Ασφαλιστικής Επιχείρησης, πέραν και σε αντίθετους των τραπεζικών και ξένων προς την ασφαλιστική δραστηριότητα επιλογών, όπως μάλιστα την προδιέγραφαν και προκαθόριζαν οι απελευθερωτικές του ανταγωνισμού Κοινοτικές Οδηγίες, με κεντρικό στόχο και επιδίωξη τη δημιουργία σε κάθε κράτος-μέλος συνθηκών απολύτου ελεύθερης πρόσβασης του ασφαλιζόμενου καταναλωτή προς κάθε Ασφαλιστή, κάθε ασφαλιστικού κλάδου και κάθε υπ΄ αυτών παρεχόμενη υπηρεσία, με το χαμηλότερο κόστος, από την επίσημα επιδιωκόμενη δημιουργία ανταγωνισμού μεταξύ των Ασφαλιστικών Εταιριών για την ίδια ασφάλιση και ίδια κάλυψη. Μπόρεσαν, τότε και μετέπειτα, να ευτελίσουν την του ελεύθερου ανταγωνισμού, την Επιστήμη των Ασφαλίσεων και την έννοια των ίσων δικαιωμάτων, που δαπανηρότατα εμφάνισαν ως υδροκεφαλικά συναρτήματα του όγκου του ναρκισσισμού τους.

Τα επακολουθήσαντα, προσφάτως, έκτακτα αλλά προβλέψιμα και τουλάχιστον πιθανά γεγονότα για κάθε εξ επαγγέλματος προνοητικό και επιφυλακτικό των εξελίξεων Επιστήμονα Ασφαλιστή -και όχι εφήμερο κυνηγό ευκαιριών πλουτισμού- όπως αυτά των Χρηματιστηρίων, της διεθνούς συγκυρίας και των φυσικών φαινομένων (τα περί «ακραίων» κ.λπ. χρησιμοποιούνται εκ των υστέρων προς αιτιολόγηση, δεδομένης ευθύνης και απρονοησίας, αφού η φύση δεν υπακούει και δεν υπόκειται σε «όρια και ρυθμίσεις» κανενός «ρυθμιστού» της), ήταν απλώς προφάσεις και ούτε καν «χαριστική βολή» επί μίας, από το 1992, προδιαγεγραμμένης και προαποφασισμένης αυτοκτονίας. Μύθος για αφελείς τα περί απωλειών από την απαξίωση των Χρηματιστηριακών αξιών και των αποδόσεων των επενδύσεων, διότι η Ασφαλιστική Επιχείρηση δεν είναι ούτε τζογαδόρος, ούτε τοκογλύφος. Κάποιοι, κάποτε οφείλουν να αντιληφθούν ότι οι Επιχειρήσεις μπαίνουν στα Χρηματιστήρια για άντληση αναπτυξιακών κεφαλαίων τους, όταν δεν τα διαθέτουν οι Μέτοχοί τους και όχι για άντληση κερδών. Οι Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις δεν είναι Επενδυτές, αλλά δέχονται Επενδυτές. Η ασφαλιστική δραστηριότητα έχει δική της Επιστήμη και Τεχνική με ενδογενή έσοδα, όπως και έξοδα, που διέπονται και λειτουργούν από τους κανόνες των πιθανοτήτων επέλευσης ή μη της ασφαλιστικής περίπτωσης (και όχι βέβαια των Χρηματιστηρίων), που καλύπτει ο Ασφαλιστής και από την οποία ασφαλιστική και μόνο δραστηριότητα εξαρτώνται τα κύρια έσοδα και έξοδά του. Όλα τα άλλα, ξένα και άσχετα με την Ασφαλιστική Επιστήμη, είναι εξωασφαλιστικές και ευκαιριακές των εποχών παρεκκλίσεις, που τιμώρησαν -και θα τιμωρούν μέχρι εξαλείψεως- κάθε πονηρό φυγά εκ του αποκλειστικού του έργου των ασφαλίσεων και όχι ομοίων και αντιγραφικών της τραπεζικής ή χρηματοπιστωτικής δραστηριότητας, που δε συνάδει προς την Ασφαλιστική Επιστήμη. Οι Αμερικανοί τα γνωρίζουν και τα εφαρμόζουν, αλλά οι Ευρωπαίοι κυνηγοί ευκαιριών τα μπέρδεψαν και τώρα αναζητούν ανύπαρκτες σανίδες σωτηρίας.

Όλα τα παραπάνω, με τα τότε δεδομένα και όπως μπορούσα να τα αντιληφθώ και περισσότερο κατά έναν ενδόμυχο υποσυνειδιακό μου τρόπο να τα διαισθανθώ και κάτω από συνθήκες επικαλούμενων -και δημιουργούμενων- πιέσεων μονοφωνίας και υπακοής στα μωρά, πλαστά και ολιγαρχικά κέντρα αποφάσεων, για το σύνολο της αγοράς, εγγράφως και προφορικώς, μόνος και «παράφωνος» εν μέσω ανυποψίαστων «ομοφωνούντων», τους τα ανάπτυξα για τελευταία φορά το Μάρτιο του 1993, στην περιχαρακωμένη και προδιαγεγραμμένων -όπως πίστευαν- στενών συμφερόντων «στρούγκα» αποφάσεων των ολίγων και υπακοής των πολλών, με οριστική και αμετάκλητη αποχώρησή μου εξ αυτής, ρίχνοντας λίθους αναθέματος και διωκόμενος έκτοτε από «θιγόμενους» και μη, κατά τρόπους και μεθόδους ασύλληπτης φαντασίας.

Αυτό το γεγονός, όχι μόνο με έσωσε, όχι μόνον επιβίωσαν αλλά μου έδωσε τη δυνατότητα, ως μοναδική περίπτωση στα μέχρι τώρα δεδομένα της ασφαλιστικής μας αγοράς, να πετύχω και να μεγαλώσω επιχειρησιακά, αποκεντρωμένος και μακριά από κάθε κέντρο αποφάσεων της ακόμη ρυθμιζόμενης αγοράς μας, κινούμενος μέσα σε μία νέα, μικρή και πραγματικά ελεύθερη αγορά, πάντα χαμηλά και σε επώνυμη επαρχιακή πελατειακή βάση, όπου οι επιρροές των ολιγοπωλιακών κεντρικών ρυθμιστών της αγοράς δεν έφθαναν και δεν μπορούσαν να αποτρέψουν, εργαζόμενος μόνον «με τας ιδίας μου χείρας», όπως έγραψε προς Θεσσαλονικείς και άφησε ως αναλλοίωτη υποθήκη ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, που είχα και έχω πάντα, ως Οδηγό των σκέψεων και πράξεών μου. Η όποια επιτυχία μου οφείλεται στο ότι έγκαιρα απεξαρτήθηκα εξαρτήσεων του πελαγωμένου κατεστημένου.

Και όσο, κατά τη δεκαετία αυτή, το πανίσχυρο και ενοποιημένο καθολικό και ενιαίο μέτωπο των εμπλεκομένων και διαπλεκομένων συμφερόντων με καταδίωκε και προσπαθούσε να με συντρίψει με κάθε τρόπο, με υποχρέωνε σε άμυνα, σε εγρήγορση, αφύπνιση, εντατικοποίηση προσπαθειών, έρευνα, μελέτη και αξιοποίηση κάθε δυνατότητας, που ήμουν εκ των πραγμάτων υποχρεωμένος να αναζητώ από μόνος μου στην εσωτερική και διεθνή αγορά, ταξιδεύων συνεχώς και αδιαλείπτως παντού. Όργωσα κυριολεκτικά την Ευρωπαϊκή και Αμερικανική αγορά και πρέπει να είμαι ένας από τους ελάχιστους, αν όχι ο μοναδικός, επικεφαλής Ασφαλιστικής Εταιρίας, που δεν επισκέφθηκα απλώς κάθε πόλη και χωριό της Ελληνικής Επικράτειας, αλλά θα μπορούσα να πω σπίτι προς σπίτι και άτομο προς άτομο, σε κάμπους και βουνά, όχι σε σαλόνια και δεξιώσεις. Γνώρισα και με γνώρισαν προσωπικά. Οι συνεχείς πιέσεις και διώξεις μαντρώματος και υποταγής μου στα κυριαρχούντα συμφέροντα, με εξανάγκαζαν σε συνεχή παραγωγική δράση και αντίδραση. Επιδίωξα και δημιούργησα συνθήκες αντιπαράθεσης ως ίσος προς ίσους και αυτό με ευνόησε πολλαπλώς.

Αισθάνομαι πραγματική ευγνωμοσύνη προς όλους τους διώκτες μου, διότι αν έμενα απλός εκτελεστής των δικών τους αποφάσεων και κάτω από την «προστασία» τους, θα ήμουν επιχειρησιακά ανύπαρκτος ή στην καλύτερη περίπτωση ανίατα ασθενής! Οι Επιχειρήσεις μου, σήμερα, είναι υγιέστατες και δυναμικότατες (χωρίς κανένα πρόβλημα από όσα αντιμετωπίζουν και επικαλούνται οι αυτόχειρες ρυθμιστές της ασφαλιστικής αγοράς), ραγδαία αναπτυσσόμενες και στηριζόμενες μόνον στα κέρδη του αντικειμένου δραστηριότητάς τους, χωρίς ανόδους και καθόδους χρηματιστηριακούς, ούτε τοκοεπενδυτικές λαχτάρες και ντροπές έναντι μη παρασυρθέντων επενδυτών, ούτε μεγαλοθεραπευτικών και απραγματοποίητων υποσχέσεων.

Μπορώ ευθέως να βλέπω στα μάτια και υπερήφανα τους χιλιάδες Μετόχους μας, που όχι μόνο προστατεύσαμε την ακεραιότητα των κεφαλαίων τους, που μας εμπιστεύθηκαν, αλλά τα προσαυξάνουμε σταθερά και συνεχώς με διανομή μερισμάτων από τα κέρδη μας, δεν έχουμε σειρά χιλιάδων φθηνόντων και απαξιούμενων επενδυτικών συμβολαίων ζωής και αμοιβαίων κεφαλαίων, ούτε πανάκριβων και μη εκτελούμενων Ιατροθεραπευτικών Προγραμμάτων, αλλά πολλά, φθηνού κόστους, άμεσης Ιατρικής Βοήθειας Προγράμματα, που εξυπηρετούμε με τα δικά μας πολλαπλά μέσα, προστατεύοντες την Υγεία και σώζοντες ζωές συνανθρώπων μας.

Κλείνουμε το έτος 2002 με νέες επιτυχίες, μεγαλύτερη ανάπτυξη δικτύου μας, κερδοφόρα και ασφαλώς αισιόδοξα για το 2003.

Θα φανεί, ίσως, περίεργο το γεγονός ότι, το τελευταίο έτος, κανένας δε μας διώκει πλέον, εμφανώς! Μετά την πανέξυπνη και καταλυτική εκείνη «επίθεση φιλίας», που δεχθήκαμε πέρυσι από τον Εκπρόσωπο της ασφαλιστικής αγοράς και αδιαμφισβήτητων ικανοτήτων, κ. Δημ. Κοντομηνά, σε συνδυασμό με μία εξίσου καταλυτική και ομολογουμένως ρυθμιστική των πραγμάτων ενέργεια της σημερινής Πολιτικής Ηγεσίας του αρμοδίου Υπουργείου Ανάπτυξης, που για Συνέδριο Συνεργατών μας στη Θεσσαλονίκη εξέδωσαν Υπουργική Απόφαση παρουσίας και ενεργής συμμετοχής των αρμοδίων Υπηρεσιακών Οργάνων σ΄ αυτό, τα πάντα μετατράπηκαν ξαφνικά σε «μέλι-γάλα» και όλα καλά! Ακόμη και με το Γραφείο Διεθνούς Ασφάλισης Ελλάδος, σε αντίθεση με το νέο Διεθνές Γραφείο της αδελφής Κύπρου, το οποίο επιμένει να αλληλογραφεί μαζί μας στην Αγγλική, κατά πρόκληση της εθνικής ευαισθησίας Κυπρίων και Ελλήνων.
Το 2002, λοιπόν, εμείς το "είδαμε" από το 1992. Προβλέψαμε τη δεκαετία και δημιουργήσαμε τις υποδομές, θέσεις και προϋποθέσεις για το 2002. Αποφύγαμε αρχικά και τη "στρούγκα" και τη "μαύρη τρύπα" του 2002, που όχι μόνο δεν εμφανίζει φως για το 2003, αλλά "βοά και κράζει" για το μεγάλωμα του κατάμαυρου τούνελ και του 2003 για όσους επιδίωξαν να φορτωθούν τόνους και όγκους υποχρεώσεων κατά την αποδεικνυόμενη ως "μαύρη" δεκαετία, πιστεύοντες αφελώς ότι με τους βιασμούς των Κοινοτικών Οδηγιών του 1992 έπιασαν από τα κέρατα τις παχιές αγελάδες και θα τις αρμέγουν συνεχώς!

Αν ζητήσετε τις βεβαιώσεις κάλυψης των αποθεματικών και διάθεσης του περιθωρίου φερεγγυότητας, θα βεβαιωθείτε ότι, με άσπρες τρύπες, κλείνει το 2002 η μερίδα εκείνων των Ασφαλιστικών Εταιριών, που δεν έλαβε μερίδιο διανομής των ισχνών ιματίων της ασφαλιστικής αγοράς κατά το 1992 και μόνον αυτή μπορεί να βλέπει αισιόδοξα το 2003.

Συνοπτικά θα μπορούσα να πω ότι η ασφαλιστική αγορά κλείνει το 2002 με την αποβολή όσων στήριξαν τα έσοδά τους εκτός ασφαλιστικής τεχνικής και αντικειμένου.

Αν η Εποπτεύουσα Αρχή τους χορηγήσει "αναστολή αποβολής", όπως ήδη ζητούν, θα τους προσφέρει βασανιστικότερη και μαρτυρικότερη ληξιαρχική πράξη θανάτου, με πιθανότερη τη μετάδοση της ανίατης ασθένειάς τους και σε άλλους, προσωρινά υγιείς, που δεν έμαθαν να εργάζονται με "τας ιδίας των χείρας" εκεί χαμηλά στη βάση της μεγάλης και δύσκολης διεσπαρμένης πελατείας, μικρών και μαζικών κινδύνων και διαπροσωπικών σχέσεων, που δεν αποκτώνται ούτε από σαλόνια και κοσμικά, ούτε από αφίσες και φωτογραφικά!

Είμαι πλέον ένας από τους ελάχιστους εναπομείναντες, παλαιούς αυτοδημιούργητους Έλληνες Ιδιώτες Επιχειρηματίες Ασφαλιστές και ένας από τους αρχαιότερους εν ενεργεία Πτυχιούχος της Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης και οφείλω να δηλώσω ότι ασφάλιση είναι μία χωριστή οικονομική πράξη, που απαιτεί άμεση διαπροσωπική σχέση και δεν είναι, ούτε θα γίνει ποτέ, "πακέτο του ραφιού και του γκισέ". Υπήρξα Τραπεζικός και έγινα Ασφαλιστής! Δύο χώροι παράλληλοι και χωριστοί, σαν τις γραμμές του τρένου. Όποιος τις συνενώσει, εκτροχιάζεται!


Ερώτηση 2η: Πολλοί μιλούν για ύφεση και κρίση στην αγορά. Πόσο αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι μπορούμε να είμαστε για το μέλλον της;

Απάντηση: Κάποτε, οι μικρομεσαίες ελληνικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις της μικρής μας χώρας έκαναν αγώνα να πείσουν για την φερεγγυότητά τους τους μεγάλους και, κατά τεκμήριο τότε, θεωρούμενους φερέγγυους αντασφαλιστές τους. Τώρα και για τα προσεχή έτη, έχουμε αντιστροφή πραγμάτων. Όσο πιο μεγάλη και ογκώδης σε κύκλο εργασιών έδειχνε μία ασφαλιστική και αντασφαλιστική επιχείρηση στην Ευρώπη και στη χώρα μας, προ διετίας τουλάχιστον, τόσο πιο μεγάλες και ογκώδεις ήταν οι ανειλλημμένες υποχρεώσεις της, που δεν έδειχνε, και τόσο πιο μεγάλη, υπαρκτή και σκληρή είναι η "κρίση" στην αγορά. Τα κέρδη των ασφαλιστικών-αντασφαλιστικών εργασιών έπαυσαν να έρχονται από Χρηματιστήρια και τόκους. Συνεπώς και μέχρι προσαρμογής στα κέρδη της ασφαλιστικής και μόνο δραστηριότητας και εφόσον αντέξουν, θα αργήσουν να ανακάμψουν. Αναζητούν ήδη αγωνιωδώς νέα κεφάλαια, δηλώνουν ότι θα τα βρουν, αλλά κρύβουν το γνωστό και σκληρό: "Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος"! Η παγκόσμια και εσωτερική αγορά δεν προσφέρει επενδυτικά κεφάλαια στις ασφαλιστικές δραστηριότητες, ως χείριστα απαξιωμένες επενδυτικώς.

Όσες, όμως, Επιχειρήσεις απέφυγαν την πρόσκληση των γρήγορων και εύκολων κερδών, όπως οι προνοητικώς μη πρωταγωνιστήσασες παγκοσμίως Αμερικανικές Ασφαλιστικές-Αντασφαλιστικές Επιχειρήσεις και όπως ελάχιστες προνοητικές και μη παρασυρθείσες Ελληνικές, όχι μόνον "κρίση" δεν βλέπουν και δεν αντιμετωπίζουν, αλλά εύλογα και ορθά αισιοδοξούν για το μέλλον τους, αν βέβαια αποφύγουν την πεπατημένη και δε γιγαντωθούν, όπως θα τους δοθούν, άμεσα και βραχυχρόνια, παρόμοιες ευκαιρίες… αυτοκτονίας σε μία εξαιρετικά εύθραυστη διεθνή και εσωτερική οικονομία!


Ερώτηση 3η: Η αγορά της Θεσσαλονίκης και γενικότερα της Βορείου Ελλάδος, τι στοχεύει αυτή την περίοδο;

Απάντηση: Η ασφαλιστική αγορά της Θεσ/νίκης, νοούμενης προφανώς αυτής των Ασφαλιστικών Εταιριών της, δε ρυθμίζεται και δεν ομοιομορφοποιείται όπως η -ακόμη- δυστυχής και "μαντρωμένη" της Αθήνας. Εδώ -και εκτός των "δορυφόρων" της Αθήνας ή εξωτερικού- είμαστε ελεύθεροι και ανεξάρτητοι αλλήλων -τουλάχιστον εμείς που έχουμε και το μεγαλύτερο όγκο εργασιών- περιοριζόμενοι εις τα του οίκου μας και μόνον.

Θα σας πω μόνο για τους δικούς μας στόχους και τη δική μας συμμετοχή στην εσωτερική και "γειτονική" μας αγορά, με την εξέταση και συνοπτική απόδοση μίας συνήθους εβδομάδας δράσης:

Την Παρασκευή, 25/10/02, πήγαμε στα Γιάννενα για τη διαπραγμάτευση αγοράς ιδιόκτητων Γραφείων ίδρυσης Περιφερειακής μας Διεύθυνσης Ηπείρου. Το Σάββατο 26/10/02 πήγαμε στην Καβάλα, για την επιθεώρηση και συντονισμό των εκτελούμενων εργασιών ίδρυσης Κάθετης Μονάδας παροχής πολλαπλών Υπηρεσιών των Εταιριών του Ομίλου μας.

Και όταν αναφέρομαι σε Κάθετη Μονάδα παροχής πολλαπλών Υπηρεσιών εννοώ αυτό που θα "ανακαλύψει" η ασφαλιστική μας αγορά μετά από 5-7 χρόνια και θα προσπαθήσει να το μιμηθεί, γιατί θα το ζητούν οι καταναλωτές της βάσης και οι υψηλά ιστάμενοι δε θα το κατανοούν και ούτε θα μπορούν να το προσφέρουν, εξαιτίας της έλλειψης υποδομής και ιδίων μέσων.

Και για να μη θεωρηθούν υπερβολικά τα παραπάνω , αναφέρω ότι ιδρύσαμε και ιδρύουμε σε όλη τη χώρα, πέρα από τα συνήθη και κλασικά ασφαλιστικά Γραφεία, παράλληλες Υπηρεσίες Ιατρικής Βοήθειας με τοπικά δίκτυα Ιατρών, Κλινικών και Εξεταστικών Κέντρων, Συντονιστικά Γραφεία πλήρους και επί 24ώρου λειτουργίας Οδικής και Τουριστικής Βοήθειας, Υπηρεσίες άμεσης Τεχνικής Επέμβασης και Διακανονισμού Ζημιών του δικού μας Προγράμματος "ΕΡΜΗΣ", που αποτελείται από δέκα διαφορετικές δωρεάν παροχές προς τον ασφαλιζόμενο, συμπεριλαμβανομένου του δικού μας "Φιλικού" Διακανονισμού Ζημιών άμεσης και απλής διαδικασίας αποζημίωσης, χωρίς εξαιρέσεις και μεθοδευμένες αδυναμίες του Συστήματος, με διάθεση διαθέσιμου ρευστού χρήματος προς τους δικαιούχους αντί δέσμευσής του από άλλους και για άλλους σκοπούς (εμείς τα Κεφάλαιά μας ούτε τα χάσαμε σε Χρηματιστήρια, ούτε σε μαύρες διαχειριστικές τρύπες), Υπηρεσίες Προώθησης Πωλήσεων, Χρονομισθώσεων, Πιστωτικών Καρτών, Δανείων, κ.λπ., αλλά και Εκπαιδεύσεων, Τεχνολογίας, Μηχανογράφησης, Ερευνών, Εκτιμήσεων, Μελετών, Συμβουλών μέχρι και Πτήσεων.

Ο κάθε ασφαλισμένος πελάτης μας, αλλά και μη πελάτης μας, ημεδαπός και αλλοδαπός, μπορεί να εξυπηρετηθεί κάθετα και για κάθε θέμα παροχής υπηρεσίας που τον απασχολεί σε 24ωρη βάση και για 365 μέρες και νύχτες το έτος.

Συνεχώς προσθέτουμε στον Όμιλο των επτά, ήδη, Επιχειρήσεών μας κάθε νέα και χρήσιμη Υπηρεσία, είτε σε επίπεδο άμεσης εξυπηρέτησης, είτε σε επίπεδο πληροφοριών και συμβουλών.

Από πολλών ετών έχουμε ξεφύγει από τους κλειστούς και στατικούς τομείς ξεπερασμένων από τις εξελίξεις και εποχές, τετριμμένων και αδιάφορων για το μέσο πολίτη και μπήκαμε στη λογική της δυναμικής προσαρμογής παροχής υπηρεσιών, όπως τις διαμορφώνουν οι πραγματικές ανάγκες των εξελίξεων, χωρίς αγκυλώσεις και αντιλήψεις του παρελθόντος.

Έτσι και την ίδια, ιστορική και μεγάλη ημέρα για τη Θεσ/νίκη της 26/10/02, ημέρα εορτής και παρελάσεων, οι δικές μας ανάγκες επέβαλαν να επισκεφθούμε όχι μόνο τα νέα ιδρυόμενα Γραφεία της Κάθετης Μονάδας μας στη δεύτερη πόλη της Μακεδονίας, αλλά και στην ασφαλιστικώς "παρθένα" αγορά της πάντα δυσκολοκατάκτητης γειτονικής Δράμας, προς εποπτεία και συντονισμό των προετοιμασιών πραγματοποίησης Τοπικού Συνεδρίου Συνεργατών Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης και Εγκαινίων της νέας Κάθετης Μονάδας μας παροχής πολλαπλών Υπηρεσιών στη δυναμικά εξελισσόμενη αυτή πόλη και περιοχή.

Το βράδυ της ίδιας μεγάλης και ιστορικής αυτής μέρας είχα τη διάθεση και χρόνο να παραστώ στην κορυφαία ετήσια κοινωνική εκδήλωση της πόλης, προς τιμή του Προέδρου της Δημοκρατίας, για τις απαραίτητες και χρήσιμες κοινωνικές σχέσεις και επαφές, που δεν πρέπει να είναι και αυτοσκοπός για κάθε δημιουργικό Επιχειρηματία και μη δοτής θέσης γενικώς.

Το πρωϊνό της άλλης μέρας, 27/10/02, Κυριακή, πέταξα με τη σύζυγό μου και πραγματικό μου Σύμβουλο επιχειρησιακών επιλογών, στη Μεγαλόνησο Κύπρο για τριήμερες επαφές και εξέταση δυνατοτήτων και αναγκών, όπως έχουν τώρα διαμορφωθεί στην εκεί τοπική και ασφυκτική ασφαλιστική αγορά.

Καθησύχασα και διαβεβαίωσα τους πολλούς ανησυχήσαντες ότι ο Όμιλος ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ έχει στο χαρτοφυλάκιό του στην Ελλάδα τόσα ασφαλισμένα και εξυπηρετούμενα οχήματα όσα είναι τα προς ιδιωτική ασφάλιση και εξυπηρέτηση οχήματα της ελεύθερης Μεγαλονήσου και κατά συνέπεια, δεν έχει ο Όμιλός μας ενδιαφέρον ούτε λόγους να εμφανισθεί στην ασφυκτικά πιεζόμενη ασφαλιστική αγορά της Κύπρου και να διεκδικήσει μερίδιο αγοράς στους γενικούς κλάδους ή ζωής.

Εμείς δεν ακολουθούμε την πεπατημένη, ούτε έχουμε λόγους δημιουργίας προβλημάτων και όξυνσης του ήδη οξυμένου ανταγωνισμού. Άλλος είναι ο σκοπός και λόγος του ενδιαφέροντός μας για την αγορά της Κύπρου, που αφορά μόνο την υποστήριξη και ανάπτυξη τοπικής -Κυπριακής- Εταιρίας Τουριστικής Βοήθειας, που μπορούμε να στηρίξουμε, να ενισχύσουμε και να τροφοδοτήσουμε δια των τοπικών και διεθνών μας διασυνδέσεων και συνεργασιών. Σκοπός, προοπτική, επιθυμία και υποχρέωσή μας είναι να προσθέσουμε και όχι να αφαιρέσουμε στην, όχι λεκτική αλλά συνειδησιακή, αδελφή Κύπρο.

Η ανάπτυξη του τομέα Τουριστικής Βοήθειας, θέμα καίριο και σοβαρότατο για όλη τη Μεγαλόνησο, δεν μπορεί να γίνει και να πραγματοποιηθεί ούτε από "εισβολείς", ούτε από δυτικούς, εξαιτίας των δομών και αντιλήψεών τους στις δικές τους χώρες. Μπορεί και επιβάλλεται να γίνει μόνο από τοπικές Κυπριακές Επιχειρήσεις, όχι απαραίτητα Ασφαλιστικές, αλλά εξειδικευμένες και εξοικειωμένες με τις Ευρωκοινοτικές Οδηγίες και την κρατούσα πραγματικότητα στις Ανατολικές και λοιπές μη δυτικές χώρες, από τις οποίες ενισχύεται σταθερά ανοδικά η Τουριστική Βιομηχανία Ελλάδος-Κύπρου, με οργανώσεις και δίκτυα των οποίων κατόρθωσε να διασυνδεθεί άριστα η ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ τα τελευταία χρόνια.

Παράλληλα και τις ίδιες ημέρες, αντιπροσωπεία τριών ανώτατων Στελεχών μας επισκέφθηκε και πάλι τη Βουλγαρία, όπου υπήρξαν νεώτερες αποτελεσματικές επαφές προώθησης των ίδιων Υπηρεσιών Βοήθειας σε όλη τη Βουλγαρική Επικράτεια. Ήδη λειτουργούν δώδεκα Περιφερειακοί Σταθμοί Βοήθειας της ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ στη Βουλγαρία και τώρα ετοιμαζόμαστε να μεταφέρουμε το κέντρο δραστηριοτήτων μας από την Άνω Τζουμαγιά στη Σόφια.

Το Σάββατο 2/11/02 πραγματοποιήσαμε επιτυχές Συνέδριο Συνεργατών μας στη Δράμα και με τις ευλογίες του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Δράμας κ.κ. Διονυσίου, παρουσία εκλεκτών Φίλων, Πελατών και Συνεργατών, πραγματοποιήσαμε τα Εγκαίνια λειτουργίας της νέας μας Μονάδας Κάθετων Υπηρεσιών στη Δράμα, από μία σειρά παρόμοιων που ήδη λειτουργούν σε όλη τη χώρα.

Μέχρι το τέλος του τρ. έτους έχουμε προγραμματίσει τα Εγκαίνια λειτουργίας άλλων πέντε παρόμοιων Μονάδων και συγκεκριμένα στη Σπάρτη, Καβάλα, Έδεσσα, Φλώρινα, Κομοτηνή και Βόλο.


Ερώτηση 4η: Τα πρόσφατα φορολογικά μέτρα που ανακοίνωσε το Υπουργείο Οικονομικών μπορούν να λειτουργήσουν θετικά για την ασφαλιστική αγορά; Πώς μπορούν οι Εταιρίες να τα "εκμεταλλευτούν" επικοινωνιακά;

Απάντηση: Αλίμονο σε όσους στηρίζουν και ελπίζουν την ανάπτυξη των εργασιών τους από τη θέσπιση φορολογικών μέτρων και "εκμετάλλευσής" τους! Ευπρόσδεκτη κάθε θετική στήριξη των ασφαλιστικών επιχειρήσεων από το Κράτος, αλλά η εμπειρία λέγει ότι το Κράτος πάντα "αρμέγει" τις Ιδιωτικές Ασφαλιστικές Εταιρίες και ποτέ δεν τις ταΐζει!

Ερώτηση 5η: Η Εταιρία σας σχεδιάζει κάποιες κινήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση;

Απάντηση: Δεν ασχολούμαστε.


Ερώτηση 6η: Με βάση την εικόνα που επικρατεί στο γενικότερο οικονομικό περιβάλλον, ποια είναι η πορεία της ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ σε ό,τι αφορά την παραγωγή ασφαλίστρων και τη γενικότερη ανάπτυξή της; Θέλετε να κάνετε μία σύντομη περιγραφή των δραστηριοτήτων σας;

Απάντηση: Έδωσα παραπάνω τις σχετικές απαντήσεις. Η πορεία μας είναι άριστη και δυναμική. Προσέχουμε και ελέγχουμε το μεγάλωμά μας και βαθαίνουμε τις ρίζες μας, όχι τις κορυφές μας.


Ερώτηση 7η: Κύριε Γιαννιώτη, πολλοί υποστηρίζουν ότι οι Εταιρίες Ελληνικών συμφερόντων αντιμετωπίζουν πρόβλημα κεφαλαίων έναντι των ξένων ανταγωνιστών τους. Πώς το σχολιάζετε αυτό;

Απάντηση: Η σημερινή αλήθεια και πράξη είναι πλέον εντελώς αντίθετη. Οι νοικοκυρεμένες και σωστές μικρομεσαίες Ελληνικές Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις, εκτός των Χρηματιστηρίων και των διεθνών συγκυριών, διέσωσαν και αύξησαν τα Κεφάλαιά τους, ενώ οι ξένες στην Ελλάδα, όπως τουλάχιστον βλέπουμε από τα επίσημα στοιχεία, περιήλθαν σε σημείο εμφάνισης ακόμη και αρνητικών ιδίων κεφαλαίων, με άμεσο κίνδυνο κλεισίματός τους, αν δεν καταθέτουν συνεχώς νέα κεφάλαια, προς κάλυψη νέων ανοιγμάτων.

Σήμερα, εμείς έχουμε τη φήμη του καλύτερου πληρωτού αποζημιώσεων και παράλληλα διαθέτουμε δικά μας κεφάλαια για επενδύσεις κτιρίων μας. Ήδη ανεγείρουμε νέες πτέρυγες ακινήτων στην έδρα μας και αγοράζουμε νέα ακίνητα ανά τη χώρα με νέες επενδύσεις σε υποδομή και μέσα. Εμείς εξάγουμε κεφάλαια προς επένδυση σε γειτονικές χώρες. Ποια ξένη ή δική μας "Χρηματιστηριακή" ανταγωνίστριά μας, πραγματοποιεί σήμερα παρόμοιες επενδύσεις; Σκεφθήκατε το γιατί;


Ερώτηση 8η: Σε συνέχεια της παραπάνω ερώτησης, υπάρχουν επίσης πολλοί που εκτιμούν ότι έχει περάσει η εποχή των "οικογενειακών" επιχειρήσεων. Δεδομένου ότι η ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ ξεκίνησε να αναπτύσσεται ως μία υγιής "οικογενειακή" επιχείρηση, πώς σχολιάζετε την εκτίμηση αυτή τώρα που βλέπουμε ότι κάνετε ανασχεδιασμούς;

Απάντηση: Λάθος εκτίμηση. Πρώτα, γιατί ο Όμιλος ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ ήταν πάντα πολυμετοχικός, με πάνω από 1.200 Έλληνες Μετόχους του, ανεξάντλητης οικονομικής βάσης και δεύτερον, διότι σε κάθε επιτυχημένο και υγιή Όμιλο Επιχειρήσεων υπάρχει αφ΄ εαυτού και εγγενές το στοιχείο της "οικογενειακής" επιρροής, είτε φυσικών προσώπων, είτε νομικών.

Αλίμονο στις Επιχειρήσεις που δεν έχουν ομοιογένεια μετοχική και διοικητική. Εμείς έχουμε πολυάριθμους και πανίσχυρους Μετόχους μας, με ηχηρότατα ονόματα και επώνυμοι παράγοντες της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής μέχρι και θρησκευτικής ζωής του τόπου μας, αλλά ποτέ οι Μέτοχοί μας δεν ήρθαν σε αντίθεση σχέσεων και αποφάσεων με το πολυπρόσωπο Διοικητικό Επιτελείο μας, στην κορυφή του οποίου ευρίσκονται πρόσωπα της οικογένειας Γιαννιώτη, με παρόν και μέλλον.


Ερώτηση 9η: Πρόσφατα εμπιστευθήκατε τη γενική διεύθυνση της ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ στο γιο σας, τον Κώστα Γιαννιώτη. Πώς βλέπετε τη νέα γενιά;

Απάντηση: Ο γιος μου Κώστας δεν έχει τη Γενική Διεύθυνση του Ομίλου μας, αλλά την Αντιπροεδρία. Γενικός Διευθυντής παραμένει ο ικανός και εργατικότατος, έμπιστος και δυναμικός, κ. Θεόφιλος Τσομίδης, παρά το γεγονός της και από τον ίδιο επιθυμίας δημιουργίας νέων και ανεξάρτητων Γενικών Διευθύνσεων του Ομίλου, που εξετάζουμε.

Για τη νέα γενιά και αν κρίνω από το γιο μου, που είναι 30 ετών με τα μισά από αυτά στο χώρο μας, θα έλεγα ότι είναι σωστοί Επιστήμονες, εγκρατείς, ορθολογιζόμενοι, ψύχραιμοι, επιφυλακτικοί, δε ρισκάρουν εύκολα και δεν έχουν την ανίατη ασθένεια της φιλαρχίας, ειδικά επί των κοινών, που αποστρέφονται. Βλέπουν, κατανοούν και εκτιμούν. Οι σπουδές και τα πτυχία τους, οι γλώσσες και οι γνώσεις τους μαζί με την όποια βαρύτητα του γνωστού στην αγορά επιθέτου τους, δεν τους ωθούν σε μωρίες ανταγωνισμών και κούφιων διακρίσεών τους, όπως στις παλαιότερες γενιές.


Ερώτηση 10η: Πότε ήταν πιο δύσκολα, όταν ξεκινάγατε εσείς την επαγγελματική σας πορεία ή σήμερα; Μιλήστε μας λίγο για εκείνα τα "πέτρινα χρόνια".

Απάντηση: Πράγματι "πέτρινα" και "ξύλινα" θα έλεγα εκείνα τα παλαιά χρόνια, ειδικά της στρατιωτικής χούντας και της μεταπολίτευσης, που για πάνω από ένα τέταρτο αιώνος έσερνε μαζί της εκείνο το ανατριχιαστικότατο "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" στον ασφαλιστικό θεσμό, που πρώτο και βασικό του στοιχείο είναι η απόλυτη ελευθερία αποφάσεων, επιλογών και συναλλαγών.

Είχα την τύχη να μπω στο χώρο στις αρχές της δεκαετίας του 1960, αρχικά ως Σπουδαστής της Σχολής Στατιστικής της τότε Βιομηχανικής Σχολής Πειραιώς και μετέπειτα ως Υπάλληλος της Εμπορικής Τράπεζας στην Αθήνα, παράλληλα με τη φοίτησή μου στη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς. Τότε, η μικρή μας ασφαλιστική αγορά, ήταν πολύ περισσότερο ελεύθερη και ανοιχτή, όπως δεν είναι ούτε σήμερα στην Ελλάδα της Ενωμένης Ευρώπης, παρά το γεγονός ότι οργίαζαν κυριολεκτικά οι 85 περίπου αλλοδαπές Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις στη χώρα μας και οι Τραπεζικές δε γνώριζαν τίποτε άλλο στην ασφαλιστική αγορά πέραν του τραπεζικού γκισέ συναλλαγών, όπου είχαν και το "καρτέρι" επιβολής ασφαλίσεων.

Ήμουν Τραπεζικός Υπάλληλος στο Υποκατάστημα Εμπορικής Τράπεζας επί της Λ. Συγγρού, απέναντι από τις στήλες του Ολυμπίου Διός και φοιτητής στην Βιομηχανικής Σχολή Πειραιώς, όταν με επέλεξε ο τότε Καθηγητής, αείμνηστος Ι. Κουτσογιάννης, μετέπειτα Νομικός Σύμβουλος της Ένωσης "των εν Ελλάδι εργαζομένων ασφαλιστικών Εταιριών" (κάπως έτσι μακαρονοειδής ήταν ο τίτλος της) και με οδήγησε σε μία μεγάλη αίθουσα-γραφείο της Εθνικής Ασφαλιστικής στην πλατεία Συντάγματος, παρά τις "διαμαρτυρίες" μου ότι ήδη από το γκισέ προωθούσα ασφαλίσεις του Φοίνικα και έπαιρνα 150 δρχ. το μήνα, δηλαδή το 10% του τραπεζικού μου μισθού.

Πίσω από ένα μεγάλο Γραφείο σηκώθηκε ένας άνθρωπος με γυαλιά, που μου φάνηκε γίγας, αλλά μειλίχιος και προσηνής. Άκουσα από το συνοδό Καθηγητή να λέγει: "Κώστα, σου παρουσιάζω τον αυριανό Ασφαλιστή Ελλάδος"!

Απέναντί μου ήταν ο αείμνηστος Κωνσταντής Κανάρης, Γενικός Διευθυντής τότε της Εθνικής Ασφαλιστικής και ο οποίος, μαζί με τους τότε επιτελείς του, μου έμαθαν τα πρώτα ασφαλιστικά γράμματα, για να τα συνεχίσει μετέπειτα ένας Δημήτρης Καλεθριανός της καλύτερης και τυπικότερης, τότε, Γερμανικής Εταιρίας NORDSTERN, που με τοποθέτησε Διευθυντή Υποκαταστήματος Βορείου Ελλάδος στη Θεσ/νίκη και όπου έμαθα πολλά από την ίδια Εταιρία, εδώ και στην έδρα της στη Γερμανία.

Δε γνωρίζω αν εκπλήρωσα την επιλογή και προφητεία του Καθηγητού μου, αλλά ευγνωμονώ τον ίδιο και όλους όσους με έπεισαν να φύγω από Τραπεζικός και να γίνω Ασφαλιστής! Και σήμερα αν άρχιζα καριέρα, θα προτιμούσα αυτή του Ασφαλιστή.


Ερώτηση 11η: Ως επιχειρηματίας περνώντας δια "πυρός και σιδήρου", δημιουργήσατε πλέον μία μεγάλη Ελληνική Ασφαλιστική Εταιρία, με έδρα τη Βόρεια Ελλάδα και δραστηριότητα σε όλη την ελληνική επικράτεια. Σήμερα αισθάνεστε ότι έχετε επιτύχει το στόχο σας;

Απάντηση: Δεν την ολοκλήρωσα ακόμη. Νιώθω ότι μπορώ να δημιουργήσω περισσότερα. Προσπαθώ συνεχώς και συνεχώς ανεβάζω τον πήχη.


Ερώτηση 12η: Παράλληλα αναπτύσσετε μία έντονη κοινωνική δραστηριότητα ως Επιχείρηση, αλλά και εσείς προσωπικά ως Επιχειρηματίας. Δημόσιες Σχέσεις ή πραγματική ανάγκη προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο; Μπορείτε να αναφερθείτε στο έργο σας αυτό;

Απάντηση: Από φύσεως είμαι δημοσιοσχετίστας, αλλά επαγγελματικά, μετά από όσα είδα και έζησα στην Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών, της οποίας ήμουν ο εξ αποστάσεως 500 χλμ. πιστότερος οπαδός, νιώθω αποστροφή στις επαγγελματικές "μαζώξεις". Ανέπτυξα και αναπτύσσω κατ΄ επιλογή μου, δημόσιες σχέσεις κοινωνικού, τοπικού και, κυρίως, εθνικού ενδιαφέροντος, ποτέ όμως για επαγγελματικούς λόγους, που απαξιώνουν και υποτιμούν κάθε σοβαρό Επιχειρηματία που σέβεται τον εαυτό του και τους συναλλασσόμενους.

Θεωρώ την ανάπτυξη κοινωνικών σχέσεων για επιβίωση και σίτιση, τσαρλατανισμό. Για το έργο και προσφορά των Εταιριών του Ομίλου που διοικώ και το Προσωπικό μου, δεν έχει απολύτως καμία αξία να μιλήσω εγώ. Δεν υποκύπτω στον πειρασμό και ποτέ δε διαλαλώ ό,τι νιώθω ως υποχρέωση προσφοράς.


Ερώτηση 13η: Όποιος σας παρακολουθεί, διακρίνει ότι σας διακατέχει μία μεγάλη αγάπη για τη Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα. Μιλήστε μας λίγο για τις δραστηριότητές σας στο πλαίσιο αυτό.

Απάντηση: Τίποτα το ιδιαίτερο. "Ουδείς εμίσησε το εαυτού σώμα". Φέρω και τιμώ έμπρακτα όσο μπορώ, το μεγάλο και βαρύ επίθετο του ήρωα Μακεδονομάχου Παύλου Μελά, ως βαπτιστικό μου όνομα, που μου έδωσαν οι Μακεδόνες παππούδες μου. Τα ονόματα δεν είναι ούτε τυχαία ούτε χωρίς προσδιοριστικό περιεχόμενο. Αν δε θέλεις να έχεις δική σου πατρίδα, σπίτι, οικογένεια, θρησκεία -όπως έχουν οι άλλοι- δε μιλάς και δε νοιάζεσαι. Και τότε, ή "ξεπουλημένος" θα είσαι ή διανοητικώς "φευγάτος". Τίποτα άλλο.


Ερώτηση 14η: Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στους Έλληνες Ασφαλιστές, στους Συνεργάτες σας που αισθάνονται τελευταίως να "πιέζονται" από τη γενικότερη οικονομική συγκυρία και στους Αναγνώστες του ΝΑΙ;

Απάντηση: Τα μηνύματα προς και από τους Συνεργάτες μας τα διακινούμε αμφίδρομα καθημερινώς και συνεχώς. Ο αριθμός των καθημερινών εισερχομένων νέων αιτήσεων ασφαλίσεων αυξάνεται συνεχώς, χωρίς να αυξάνεται αναλογικώς και η ροή ρευστού χρήματος και εδώ οι "πιέσεις" της "οικονομικής συγκυρίας", που θα την έλεγα ευθύτερα "οικονομική αδυναμία". Πιέζουμε την "πίεση" αυτή με συνεχή μηνύματα μείωσης της παραγωγής και επιλογής όσων ασφαλισμένων μπορούν να πληρώσουν άμεσα και μετρητοίς και όσοι δεν "λαμβάνουν το μήνυμα", φεύγουν.

Για τους "Έλληνες Ασφαλιστές", αν εννοείτε τις Ελληνικές Ασφαλιστικές Εταιρίες, από πολλά χρόνια, παύσαμε να στέλνουμε και να παίρνουμε "μηνύματα", περιορισθέντες εις τα του οίκου μας. Σοφή και αναπτυξιακή πράξη.

Για τους Αναγνώστες του ΝΑΙ, θα τους συνιστούσα να μελετούν τα εθνικοθρησκευτικά των δημοσιευμάτων σας, για ανόρθωση και αναζωογόνηση της διαβρωμένης εθνοσυνειδησιακώς χώρας μας, που, εκτός από Ελλάδα, λέγεται και Πατρίδα. Να χρησιμοποιούν υπερήφανα την τελευταία λέξη και να την τιμούν έμπρακτα για να έχουν δική τους Πατρίδα και οι επόμενες γενεές Ελλήνων, εκτός από τις ασφαλίσεις. Γιατί οι Πατρίδες χάνονται, όταν ξεχνιούνται, αλλά οι ασφαλίσεις ποτέ!

Θεσ/νίκη, Νοέμβριος 2002

ΜΕΛΑΣ ΓΙΑΝΝΙΩΤΗΣ