Μελάς Κ. Γιαννιώτης
Γεννήθηκε στη Βλάστη της Κοζάνης, όπου και διδάχθηκε τα εγκύκλια γράμματα στα περίλαμπρα Σχολικά Διδακτήρια των μεγάλων Ευεργετών της γενέτειράς του «Θωμαϊδειον» και «Βρανάκειον». Από την προσχολική του ηλικία οδηγήθηκε στο ψαλτήρι της εκκλησίας του Αγίου Μάρκου Βλάστης και αργότερα, στην Εκκλησιαστική Σχολή της Αγίας Αναστασίας Χαλκιδικής, με προορισμό τις θεολογικές σπουδές, απ΄ όπου όμως αποχώρησε και αποφοίτησε από το τότε Γυμνάσιο της Πτολεμαϊδας. Αμέσως μετά, επί διετία σπούδασε Λογιστικά σε Ιδιωτική Σχολή Λογιστών της Αθήνας και, πριν στρατευθεί, ήταν ήδη Πτυχιούχος Λογιστικής.
Υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό ως Έφεδρος Αξιωματικός, με μετεκπαιδεύσεις και προαγωγές του και στη συνέχεια εργάσθηκε στο Γραφείο Προσωπικού και στο Λογιστήριο των Γερμανογαλλικών Εταιριών UNDE-ΚΑΖΑLΕ στην Πτολεμαϊδα απ' όπου, μετά από πανελλήνιες εξετάσεις, εισήλθε στην Εμπορική Τράπεζα, στην οποία υπηρέτησε επί σειρά ετών σε Καταστήματα της Αθήνας, Κοζάνης και Θεσ/νίκης.
Παράλληλα, συνέχισε τις σπουδές του και αποφοίτησε από τη Σχολή Στατιστικής και σήμερα Ασφαλιστικής Επιστήμης της τότε Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Πειραιά. Παρακολούθησε επίσης πολλά επιμορφωτικά σεμινάρια στο εσωτερικό, καθώς και στην Αγγλία, την Ιταλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και τις Η.Π.Α.
Άρχισε την ασφαλιστική του καριέρα από τις Ασφαλιστικές Εταιρίες «ΦΟΙΝΙΞ» και «ΕΘΝΙΚΗ» και αμέσως μετά, στα έτη 1970-1975, υπήρξε Διευθυντής Υποκαταστήματος Βόρειας Ελλάδας της Γερμανικής Ασφαλιστικής «NORDSTERN» και στη συνέχεια Συνιδρυτής της πρώτης, μεταπολεμικά, Ασφαλιστικής Εταιρίας στη Βόρεια Ελλάδα και Διευθύνων Σύμβουλος της «ΔΙΑΝΑ Α.Ε.Γ.Α.», εκ της οποίας όμως λόγω ανιδεότητας περί την Ασφαλιστική επιστήμη των τότε πλειοψηφούντων Μετόχων, εγκαίρως απεχώρησε και ανέλαβε Γενικός Πράκτορας Ελλάδος της Ιταλικής Ασφαλιστικής Εταιρίας «SAI» και Εκπρόσωπος Β. Ελλάδος των Γαλλικών Ασφαλιστικών Εταιριών UAP - IARD , UAP - VIE και UAP - ASSISTANCE.
Μετά την εκδηλωθείσα απόφαση αποχωρήσεως από την Ελλάδα των ξένων αυτών Ασφαλιστικών επιχειρήσεων και το έτος 1978 ίδρυσε στη Θεσσαλονίκη την Πρώτη Ασφαλιστική Εταιρία «ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ Α.Α.Ε.», η οποία μέσα στην επόμενη εικοσαετία αναδείχθηκε ως η μεγαλύτερη Ασφαλιστική Εταιρία του βορειοελλαδικού χώρου και μία από τις μεγαλύτερες της χώρας, αφού βέβαια πολλαπλασιάστηκε και ολοκληρώθηκε ως Όμιλος με τη διαδοχική ίδρυση της πρώτης εκτός Αθηνών Ασφαλιστικής Εταιρίας Ζωής, της «ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ ΖΩΗΣ» (1988), της «AIR INTERSALONIKA» (1995), της «ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ ΤΕΧΝΙΚΗΣ» (1996) και άλλων Επιχειρήσεων, εντός και εκτός της χώρας. Υπό την εμπνευσμένη και δημιουργική Ηγεσία του, ο Όμιλος διαθέτει και συνεχώς αυξάνει ανά την χώρα ιδιόκτητα και μεγάλης επιφάνειας ακίνητα, στόλο ειδικοποιημένων οχημάτων και ασθενοφόρων, μοναδικά στη Βόρεια Ελλάδα πτητικά μέσα (ελικόπτερα - αεροπλάνα), με μόνιμη έδρα τους τη Θεσ/νίκη και τα οποία προσφέρουν αθόρυβο και αποτελεσματικό κοινωνικό έργο, με πρώτιστο αυτό της σωτηρίας της ζωής και προστασίας της υγείας κινδυνευόντων συνανθρώπων, δια καλύψεως αδυναμιών του κράτους.
Η επαγγελματική του δραστηριότητα τον οδήγησε και στο συνδικαλιστικό χώρο, αφού διατέλεσε Γενικός Γραμματέας του Επαγγελματικού Σωματείου «Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Πρακτόρων Θεσσαλονίκης» (1973-1975), ιδρυτής και Γενικός Γραμματέας της «Ένωσης Ασφαλιστών Βόρ. Ελλάδας» (1985-1987) και μετέπειτα Πρόεδρός της μέχρι σήμερα, ενώ αντέδρασε δυναμικά και αποσύρθηκε από τα μονοπωλιακής εκμετάλλευσης αθηναϊκά Σωματεία και Συντεχνίες ομαδοποιημένων συμφερόντων.
Αφιέρωσε μέρος της ζωής του στον πραγματικά άνισο αγώνα Αθήνας-Θεσσαλονίκης για την καθιέρωση ίσων όρων λειτουργίας του ασφαλιστικού θεσμού και την εξαφάνιση των έντεχνων Προνομίων και Μονοπωλίων της ασφαλιστικής αγοράς και παράλληλα στην ανάπτυξη και διάδοση της ασφαλιστικής συνείδησης στην εκπαίδευση και προσαρμογή στους Κανόνες του Ευρωπαϊκού Δικαίου και στον ελεύθερο ανταγωνισμό, όπου πρωτοστάτησε και πρωταγωνίστησε, δικαιωθείς σε όλους τους τομείς πανηγυρικά, επειδή είχε το δίκαιο με το μέρος του και γνώριζε πως να το διεκδικήσει στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Πραγματοποίησε ανοιχτά Συνέδρια, Σεμινάρια, Συγκεντρώσεις, Ομιλίες και Εκδηλώσεις, ενώ συνέγραψε σειρά ασφαλιστικών άρθρων και μελετών. Δίδαξε και καθιέρωσε τον ελεύθερο ανταγωνισμό με πρόσφορες τιμές και υψηλές-χρήσιμες υπηρεσίες, διωχθείς από τα θιγόμενα συμφέροντα, που αντιμετώπισε, πείσμονα και ανυποχώρητα με επιτυχία, αλλά όχι πάντα χωρίς σοβαρό κόστος και ηθική βλάβη, μέχρι σημείου που εξανάγκασε τους ανταγωνιστές του σε εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας εναντίον του, ως απρόσβλητο και απόρθητο Μακεδονικό κάστρο.
Κυρίως όμως, πέρα και πάνω από τα επαγγελματικά, πρωτοστάτησε και αγωνίσθηκε έντονα και πολύμορφα για τα εθνικά μας θέματα και ιδιαίτερα αυτό της Μακεδονίας, όπως από μικρό παιδί διδάχθηκε να τιμά το ιστορικό βαπτιστικό του όνομα, για τα οποία με ενέργειες, συνεχείς αγώνες, παραστάσεις, καταγγελίες, δημοσιεύματα σε εφημερίδες, περιοδικά, ηλεκτρονικά μέσα και έντυπα έδωσε και δίδει πολλαπλές «μάχες» στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό (όπου -μεταξύ άλλων- κατόρθωσε να αλλάξει στους Τηλεφωνικούς Καταλόγους της Αμερικής το πλαστό όνομα «Μακεδονία» με το "F.Y.R.O.M.", αποτελέσματα που δεν μπόρεσαν και δεν θέλησαν να επιτύχουν, ούτε να αξιοποιήσουν όσοι είχαν και έχουν δεδομένο καθήκον και υποχρέωση).
Συνέγραψε σειρά άρθρων, μελετών και βιβλίων, το μεγαλύτερο των οποίων είναι η Ιστορικοπραγματική Έρευνά του για την πορεία του Ελληνομακεδονισμού, από το αποκρυβόμενο αλλά και άγνωστο βάθος χρόνου μέχρι σήμερα, υπό τον τίτλο «Αλειφούσης της Πόλεως», 930 σελίδων και 300 αποδεικτικών στοιχείων. Το έργο όμως της ζωής του, για το οποίο αφιέρωσε εργασία σειράς ετών και θα συνεχίσει, καταγράφων τα γεγονότα, είναι αυτό που αφορά στην ιστορική και πραγματική εξέλιξη της «ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ» -όπως και ο τίτλος του- από την αρχαιότητα μέχρι της εκδόσεώς του, που ο ίδιος θα επιλέξει, όπου εντοπίζεται και το εμπορικό και ασφαλιστικό δαιμόνιο των Ελλήνων και ιδιαίτερα των Μακεδόνων επί των Ιδιωτικών Συναλλαγών, όπως τις δίδαξε ο Αριστοτέλης και τις υλοποίησαν οι Ελληνομακεδόνες του Μ. Αλεξάνδρου, δια της πρώτης στον κόσμο Ασφαλιστικής Επιχείρησης του έτους 324 π.Χ., στην Βαβυλώνα, πρωτεύουσας τότε της απέραντης Ελληνομακεδονικής Αυτοκρατορίας, σε συνέχεια του πανάρχαιου άτυπου ασφαλιστικού Θεσμού της Εγγύης όλων των αρχαιοελληνικών πόλεων.
Από το έτος 2007 ίδρυσε και αναπτύσσει στην γενέτειρά του Βλάστη Δυτικής Μακεδονίας πολυμετοχική Ανώνυμη Εταιρία (200 Μετόχων) πολλών δραστηριοτήτων, μεταξύ των οποίων καλλιέργειας αρωματικών και θεραπευτικών φυτών, με εξαγωγή αιθερίων ελαίων και αποσταγμάτων, ενώ παράλληλα ανάπλασε και λειτουργεί τον ιστορικό πατρογονικό Υδρόμυλο στην ίδια περιοχή ως Μουσείο Υδροδυναμικής Τέχνης (Υδροτριβείο, Υδροηλεκτρική Παραγωγή, Αγροτουρισμός κ.λπ.).
Στις ελάχιστες ελεύθερες ώρες του ασχολείται με τη βιολογική κηπουρική, τη δενδροκομία, τη μελισσοκομία, με παραγωγή δικού του μελιού, βασιλικού πολτού, γύρης, πρόπολης, κεριού (είναι δηλαδή πραγματικός «μελάς») και εκτρέφει στα αγροκτήματά του -προς την Περαία Θεσ/νίκης και στον υδρόμυλο- σειρά εκλεκτών πτηνών και μικρών οικόσιτων ζώων.
Ως ευπατρίδης και φλογερός Μακεδόνας, αλλά και Επιστήμονας Ασφαλιστής, ευρίσκεται στο στάδιο δημιουργίας του Ελληνικού Μακεδονικού Ιδρύματος «Μελάς», με σκοπό τη χρηματοδότηση επιστημονικών, εθνικών και ιστορικών ερευνών, ασφαλιστικών επιστημονικών μελετών, ενίσχυση αντίστοιχων σπουδών, χορηγίες υποτροφιών κ.α., που θα αφορούν -τόσο από ασφαλιστική όσο και από ιστορική πλευρά- στη «μία, αναλλοίωτη και μόνη στον κόσμο Μακεδονία» (όπως την αποκαλεί), της αδιάψευστης Ιστορίας και της «ξακουστής του Αλεξάνδρου χώρας»! Οι κάκιστες οικονομικο-πολιτικές συγκυρίες και εξελίξεις, με θολό και αβέβαιο μέλλον για τον τόπο και τους πολίτες του, δεν επιτρέπουν τις υλοποιήσεις αυτές, για να επιβεβαιωθεί το πανάρχαιο σοφό «άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει», με την διαφορά στις εποχές μας ότι τα τωρινά «κελεύσματα» δεν είναι του Θεού, αλλά των επί γης θεών του Παρά και παραδόπιστων.
Είναι παντρεμένος με την συμπατριώτισσά του Κλεοπάτρα Βρανάκη, και έχει δύο παιδιά, τον ήδη ικανό επιστήμονα, διάδοχο και συνεχιστή του Κώστα και την Τζένη (που διαμένει στις ΗΠΑ), ενώ ως ευτυχής παππούς προετοιμάζει την κατάλληλη υποδομή επιτυχιών τρίτης γενιάς για τον εγγονό του Μελά τον 2ο και των διαδόχων αυτού, όπως οι βουλές και τα οράματά του.